1- کلياتي درباره کشور مالزي:

    کشور مالزي در جنوب شرقي آسيا، تشکيل شده از دو سرزمين و 13 استان مي باشد که 11 استان در سرزمين اصلي و 2 استان ديگر در جزيره ساراواک و صبا قرار دارند. سرزمين اصلي شبه جزيره اي است که از شمال با کشور تايلند و از جنوب به سنگاپور متصل بوده و قسمت ديگر آن جزيره بورنيئو است که با يک سوم مرز شمالي کشور اندونزي هم مرز بوده و کشور بروئني در شمال آن واقع شده است. وسعت کل اين کشور 329.750 کيلومتر مربع است که از اين مقدار 328.550 کيلومتر مساحت خاکي و 1.200 کيلومتر آن در محدوده آبي قرار دارد.

اين کشور با جمعيتي بالغ بر 24 ميليون جمعيت مي باشد که 32.6% آنان افراد بين 1 تا 14 سال بوده، 62.6% افراد بين 15 تا 64 سال و 4.7% را افراد بالاي 65 سال تشکيل مي دهند. بنا به اطلاعات آماري مالزي نرخ رشد جمعيت در حدود 1.78% مي باشد که از 4 فرقه اصلي 50.4% مالايي، 23.7% چيني، 11% بومي هاي اوليه و 7.1% را هنديان تشکيل مي دهند.

بدليل موقعيت جغرافيايي که در بين مدار 30 2 شمالي و 30  112 شرقي قراردارد، مالزي داراي آب و هواي استوايي و شرجي بوده که در اواخر بهار بادهاي موسمي جنوب غربي و از اوايل زمستان تا اواخر بهار بادهاي موسمي شمال شرقي در آن مي وزند. دماي هوا بطور متوسط در روز حدود ºC33 و در طول شب به C º 27 خواهد رسيد.

 

2- تاريخچه مالزي

در اواخر قرن 18 و 19 دولت انگلستان اقدام به تاسيس مستعمرات و کشورهاي تحت الحمايتي در منطقه اي که امروزه مالزي ناميده ميشود نمود که اين مناطق قبلاً توسط ژاپن از سال 1942 تا 1945 تصرف شده بود. در سال 1948 مناطق تحت سلطه انگلستان در شبه جزيره مالي به فدراسيون مالي تبديل گشتند، که در سال 1957 به استقلال رسيدند. کشور مالزي در سال 1963 بعد از اينکه سنگاپور بعنوان يکي از مستعمرات انگلستان و ايالات شرقي صباح و ساراواک واقع در ساحل شمالي جزيره بورنيئو به فدراسيون پيوستند شکل گرفت. تاريخ سالهاي اوليه مالزي توسط اندونزي تخريب شد که سعي در تحت کنترل درآوردن مالزي داشتند، فيليپين ايالات صباح را مطالبه مي کرد و سنگاپور در سال 1965 تصميم به ترک فدراسيون نمود. در طي 22 سال حکومت نخست وزير ماهاتمير محمد (از سال 1981 الي 2003) مالزي موفق شد با تغيير مسير سياستهاي اقتصادي خود از اتکاء به صادرات مواد خام به توسعه ساخت و ساز و ارائه خدمات و جلب توريست گام مثبتي در روند اقتصادي کشور بردارد.

تاريخ کوالامپور از اواخر 1860 زماني که گروهي از معدنچيان و بازرگانان در محل تلاقي دو رود کالانگ و گومبک رسيدند شروع شد. کوالامپور که بصورت اختصار به K.L معروف است نامي است که ترجمه تحت الفظي آن "محل تلاقي گل آلود" معني مي شود. اما اين نام يه هيچ وجه نمايانگر شکوفايي يک شهر را که در طي 150 سال گذشته شاهد تحولات زيادي از يک معدن مخروبه به يک شهر مدرن پر نشاط شده است را نشان نمي دهد. شهري که ابتدا بعنوان مرکزي براي معدنچيان ايجاد شده بود به مرور زمان با توجه به درايت ناخداي منتخب چيني خود، آقاي ياپاه لوي، که خود او نيز از بنيان گذاران محله چيني ها در کوالامپور بود رشد نمود. بمنظور قدرداني از خدمات ارزنده او خياباني در قلب محله چيني ها به نام او اختصاص داده و جالان ياپالوي ناميده اند. اگرچه اين نامگذاري براي احترام به او انجام شده ولي اين خيابان داراي نشاندهنده سادگي است که با زحمات و خدمات او تناقض دارد.

در سال 1881 شهر در اثر يک آتش سوزي مهيب و متعاقباً سيل ويرانگري کاملاً نابود شد. که البته اين باعث شد که سکوي جديدي براي احداث و شکوفايي يک شهر جديد ايجاد شود. کلبه هاي قدمي با سقف کنده شده با ساختمانهاي جديد آجر و سنگ جايگزين شدند. با آمدن انگليسي ها ساختمانها با معماري موريسي و ادواردي هم آميخته شدند. تا به امروز خيلي از بناهاي تاريخي کوالامپور وجود دارد که با توجه به ساختار نوين شهر از هنوز گوياي تاريخ منحصر بفرد آن هستند. از قديمي ترين بناهاي شهر شامل بناي سلطان عبدل صمد، مسجد جامک، کليساي مريم مقدس، ايستگاه قطار کوالامپور و ساختمان مديريت خطوط راه آهن مالزي مي باشد. اين بناهي تاريخي در اوايل سالهاي 1900 بنا شد و هنوز سازه اوليه خود را حفظ نموده است. با توجه به اهميت و حفظ ارزش تاريخي اين بناها، بديهي است که اين بناها با توجه به احاطه شدنشان توسط آسمان خراشها زيبايي که افق شهر را دربر گرفته اند کوتاه بنظر مي رسند.

کوالامپور استقلال خود را در 31 اوت سال 1957 بعد از اينکه براي اولين بار پرچم آن در ميدان مرداکا به احتزاز در آمد بدست آورد. در آن زمان کوالامپور بعنوان مرکز استان سلنگار شناخته مي شد ولي شهر تا حدي رشد کرده بود که بعنوان پايتخت محبوب مردم برگزيده شد. از آن به بعد، هيچ چيزي مانع رشد آن نگرديد و اين شهر به عنوان يک مرکز صنعتي و تجاري شناخته شده است.

بسياري از شرکتهاي چند مليتي مانند سيتي بانک، GE، مايکروسافت، ليئو برنت، آلاينس و خيلي هاي ديگر به زيبايي شهر در طي ساليان گذشته افزوده اند. با کمک همين شرکتها بوده است که کوالامپور بعنوان يکي از 10 شهر منتخب آسيا در مجله هفتگي آسيا راي آورد.

با بهره گيري از رشد اقتصادي کشورهاي آسيايي در اوايل 1990، کوالامپور مصم شد که به يکي از شهرهاي بزرک آسيايي تبديل گردد. بناي آسمان خراشها و ساختمانهاي عظيم و احداث راه آهن صرفاً براي رفاه حال شهروندان مالزيايي که از مناطق ديگر براي تجربه شهر نشيني به کوالامپور مي آمدند ايجاد شد. اولين آسمان خراش شهر به نام ساختمان دايابومي در حال حاضر زير سايه برجهاي دوقلوي پتروناس قرار گرفته است. در سال 1997 اين دو برج بعنوان بلند ترين برجهاي دنيا معرفي شده بودند. معرفي اين دو برج مرتفع در دنيا حقيقتاً جايگاه کوالامپور را نقشه بالا برده است. آسمان خراشهاي ديگر موجود در کوالامپور عبارتند از مناره تلي کام، مناره K.L، برج سلطنتي، ساختمان تبونگ حاجي و مناره مي بانک.

کوالامپور سهم خود از مدرنيزه سازي را برده است ولي هنوز تاريخ و ميراث فرهنگي مرصع خود را حفظ کرده. کشوري آميخه از زبانها، اديان و رسومات مختلف. قسمت اصلي جامعه تشکيل شده از افراد مالايي،‌چيني و هندي هستند که در حال حاضر به دليل معروف شدن کشور هجوم افراد خارجي به اين کشور زياد شده که اين امر باعث رنگين تر شدن اين شهر بين المللي شده است. معمار، آشپز و فرهنگ اين کشور بيشتر آسيايي بوده که کمي با فرهنگ و رسوم غربي آميخته شده است.

 

با توجه به چند قومي بودن بافت جامعه، مردم کوالامپور از برگزاري انواع جشنها و فستيوالها مانند سال جديد چيني ها، کريسمس و ايام فرهنگي ديگر لذت مي برند. همچنين در مالزي از اواسط جولاي تا اوايل سپتامبر کارنوال حراج بزرگي انجام مي شود.

نيازي به ذکر اين نکته نيست که مالزي راه زيادي را از زماني که صرفاً يک شهر معدني کوچک بود طي نموده است. و پس گذراندن ايام سخت مانند آتش سوزي، سيل، آشوب و تصرف ژاپني ها، مالزي خود را بعنوان يک کشور ثابت قدم و مترقي که داراي فرهنگ و تاريخ غني مي باشد حفظ کرده است.

3- دولت مالزي

مالزي داراي حکومت سلطنتي مشروطه فدراتيو مي باشد که اسماً توسط بالاترين مرجع قانوني و مجلس مقننه که شامل دو مجلس سنا و شورا مي باشد اداره مي شود؛ تمام ايالات شبه جزيره مالزي داراي قانونگذاران موروثي مي باشند به غير از ايالات ملاکا و پنانگ؛ فرمانداران اين دو ايالت به همراه ايالات صباح و ساراواک در مالزي شرقي توسط دولت مرکزي منصوب شوند. اختيارات فرمانداران ايالات توسط قانون دولت فدرال تعيين مي شود؛ تحت شرايط دولت مرکزي ايالات صباح و ساراواک داراي امتازات ويژه مي باشند، (بعنوان مثال اين ايالات مي توانند در رابطه با قوانين مهاجرت سليقه خود را اعمال نمايند) ايالت صباح داراي 25 راي در مجلس و ايالت ساراواک داراي 28 راي در مجلس مي باشد. در راس حکومت آقاي يانگ دي-پورتوان آگونگ بوده که البته امور دولت در اختيار نخست وزير، آقاي عبدالله ابن احمد بداوي که از 31 اکتبر 2003 انتخاب شده مي باشد.

سيستم قانون گذاري کشور بر اساس قانون مدني انگليس است که قوه مقننه بنا بدستور بالاترين رئيس کشور توسط قوه قضائيه مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. ولي در مورد قوانين خانوادگي از قانون اسلامي تبعيت مي شود.

4- فرهنگ و مردم مالزي

مالزياييها چه کساني هستند؟

مالاييها بزرگترين گروه قومي در مالزي هستند، که بيش از نيمي از جمعيت را تشکيل داده و به زبان ملي مالزي تکلم مي کنند. به همراه قديمي ترين مردم بومي گروهي را تشکيل مي دهند که بومي پوترا ناميده مي شوند، که به معني پسران يا شاهزادگان زمين هستند. تقريباً تمام مالايي ها مسلمان هستند، اما اسلام در مالزي به شدت اسلام در خاور ميانه نيست. اگر چه امروزه مالايي ها بيشتر در شهرها ديده مي شوند ولي فرهنگ سنتي مالايي در اطراف کامپونگ، يا دهکده ها متمرکز شده اند.

 

چيني ها براي قرنها طرفهاي بازرگاني مالزيايها بوده اند، و پس از شنيدن اخباري در ارتباط با ثروت در قرن نوزدهم به تعداد انبوه در اطراف درياي جنوب يا "نانيانگ" جمع شدند. اگرچه بيشتر در قالب يک تصور نمادين، چيني ها بعنوان بازرگانان مالزي شناخته شده اند، که در اغلب صنايع موفق بوده اند. زمانيکه اولين بازرگانان چيني به مالزي آمدند، اگر چه معمولاً سخت ترين کارها را از قبيل استخراج قلع در معدن ويا احداث راه آهن را انجام مي دادند. بيشتر آنها از بودائيهاي تائويي هستند که با اجداد خود در سرزمين مادري خود ارتباطات محکمي دارند. آنها حدود 35% جمعيت را تشکيل مي دهند..

 

هنديها نيز بالغ بر 2000 سال است که به مالزي آمده اند، اما تا قرن نوزدهم مهاجرت دسته جمعي به مالزي نداشتند. بيشتر آنها از جنوب هند بودند که از فقر اقتصادي فرار کرده بودند. خيلي ها کارهاي لاستيک سازي مي کردند و خيلي هاي ديگر به ساختن بناهاي زيرساختاري و برخي ديگر اقدام به تاسيس مشاغل کوچک دست زدند. امروزه ده درصد مالزياييها اصالتاً هندي هستند. فرهنگ آنها با معبد نفيس هندوها، غذا و لباسهاي رنگارنگ خود در سراسر مالزي يافت مي شوند. .   

قديمي ترين ساکنين مالزي مردم قبيله اي مالزي هستند. جمعيت اين عده تقريباً 5% کل جمعيت را تشکيل مي دهد که اکثر آنها در ايالت ساراواک و صباح زندگي مي کنند. اگرچه مردم قبيله اي مالزي دوست ذارند با مشخصات قبيله اي خود طبقه بندي شوند، ولي مردم سبه جزيره مالزي آنها را تحت عنوان اورنگ اصلي قرار مي دهند که به معني "مردم اصلي" مي باشد. در ايالت ساراواک اغلب مردم از قبيله داياک هستند که عموماً در خانه هاي دسته جمعي که به صورت يک کريدور طويل است زندگي مي کنند که يا در آب زندگي مي کنند و يا در خشکي. در ايالات صباح اکثر قبيله ها کادازان هستند. اغلب مردم قبيله اي مالزي وابستگي رواني شديدي با جنگلهاي انبوه پر باران دارند.  

از ابتداي تاريخ مالزي اين کشور شاهد ادغام فرهنگهاي مختلف و متاوتي بوده است. بيش از هزاروپانصد سال پيش پادشاهي مالي در دره بوجانگ به بازرگانان هندي و چيني خوش آمد گفت. با آمدن طلا و ابريشم راه براي ورود بودائيها و هندوها نيز هموار گشت. پس از يکهزار سال بازرگانان عرب هم به مالاکا رسيدند که با خود بنياد مفاهيم اسلامي را آوردند. تا زماني که پرتقالي ها به مالزي آمدند و متوجه شدند که سلطنتي را که با آن مواجه شده اند از سلطنت کشور خودشان فراگيرتر است.

ترکيب فرهنگي مالزي توسط فرهنگ هاي مختلفي شکل گرفته است، که فقط بعضي از آنها توانستند تاثير بسزايي بر کشور داشته باشند. مهمترين آنها فرهنگ مالايي سنتي و فرهنگ دو فرقه غالب ديگر که بعنوان طرفهاي تجاري مالزي در طول تاريخ محسوب مي شدند، که عبارتند از چيني ها و هندي ها. اين سه گروه اصلي با قبيله هاي متفرقه تلفيق شده اند که اغلب آنها در جنگل و يا مناطق ساحلي بورنيئو زندگي مي کنند. اگرچه هر يک از اين قبيله ها به شدت سنتها و ترکيب سنتي جامعه خود را حفظ کرده اند، بلکه آنها با ترکيب با يکديگر نسل جديد متفاوتي از مالزي جديد را ايجاد کرده اند.

 

يک نمونه از پيچيدگي فرهنگ مالزي که جمعيت مهاجر در طول تاريخ پديد آورده اند، تاريخ مهاجران چيني است. اولين چيني هايي که از ابتدا در اطراف مالکا سکونت داشته و پس از آشنايي با فرهنگ و ازدواج با آنها در خليج سکونت گزيدند، ابتدا از شهر مالاکا و اطراف آن آغاز شد. اين افراد که به باباس و نوناس معروف هستند بتدريج تلفيقي ايجاد کردند که منعکس کننده اعتقادات، رفتار و هنري بود که ترکيبي از سنت مالايي و چيني بوجود آمد، به نحوي که فرهنگ جديدي را تشکيل داد. بعدها چيني هايي که براي بهره برداري از صنايع قلع و لاستيک به مالزي آمدند، فرهنگ خود را با دقت بيشتري حفظ نمودند که بطور مثال اگر کسي به شهر پنانگ سفر مي کرد، بيشتر احساس مي کرد که در چين بسر مي برد تا در مالزي.

مثال ديگر از تبادلات فرهنگي مالزي مربوط به مراسم ازدواج مالزياييها است که در برگيرنده سنت هندوهاي جنوب هند است که عروس و داماد در لباسهاي زيباي ابريشمي که در طي اين مراسم با دستهاي رنگ کرده به حنا به يکديگر پلوي زرد رنگ خواهند داد. مسلمانان با پيروي از سنت چيني ها در فيستوالهاي خود بنا به نياز به يکديگر پول (آنگ پائو) در بسته هاب قرمز رنگ مدهند. بسته هاي پولي که مسلمانان در ايام تعطيل به يکديگر مي دهند در پاکتهاي سبز رنگ با نوشته عربي بر روي آن مي باشد.

اگر شما از يک دهکده در مالزي به محل ديگري مثل پنانگ سفر کنيد که محل کار هنديهايي است که به کار لاستيک سازي مشغولند و از آنجا به محله چيني ها در کونگ سي برويد احساس خواهيد کرد که از ميان 3 مليت مختلف عبور کرده ايد. اما در شهري مانند کوالامپور، متوجه خواهيد شد که مردم از چه تنئع ترکيبي وسيعي برخوردار هستند. از خانه اي صداي اپراي چيني مي آيد، از خانه ديگر مسلمانان در حال نيايش هستند، در حاليکه در خانه بعد احتمال دارد که دختري در حال آماده شدن براي کلاس رقص هندي باشد.

شايد سهل ترين راه براي درک پيچيدگي فرهنگ در مالزي، تعمق در سياست باز دولت مالزي در زمان انجام آداب و رسوم مذهبي مي باشد. اگرچه فرهنگ سنتي مالزي که گاهاً توسط گروههاي قومي حفظ شده است، تمام اقوام ديگر مالزي در طي مراسم مذهبي در را بر اعضاي ديگر با فرهنگ ديگر باز مي نمايند. چنين تکاملي يقيناً بيشتر از حذف مرز در مذهب بوده و تفاهم را گسترش ميدهد. اين يک جشن مثبتي است که در مسير همزيستي سنتي براي هزاره اي مي باشد که باعث پيشرفت مالزي خواهد بود.

 

 

 

فعاليتهاي گردشگري در مالزي توسط صنايع توريست مالزي طراحي شده که باعث ترويج سرمايه گذاري و افزايش بازار کار در اين کشور نيز مي شود. رشد صنعت مالزي باعث توسعه اقتصادي و بهبود وضع زندگي همه مالزيايها مي شود.   

کشوري در قلب آسيا با فرهنگها، جاذبه ها و ديدنيهاي متفاوت که مانند ظرفي جوشان و پر هيجان مذاب که نژادها و اديان مختلف مالايي، هندي، چيني و ديگر افراد با همديگر در صلح و صميميت زندگي مي کنند. کشور زيبايهاي بي حد و مرز که با آسمان خراشهاي بلند به خانه هاي سنتي طويل اشراف دارد. با داشتن زيبا ترين سواحل و مناطق شنا  در دنيا، مي تواند محلي براي گريز از فعاليتهاي روزانه باشد. سواحلي بسيار زيبا در قلب آسيا با شنهاي سفيد و درخشنده که کيلومترها در حاشيه آبهاي خوش رنگ جزيره استوايي امتداد دارد.

با پياده روي در ساحل دريا مي توانيد شاهد رفتن اولين تجربه لاک پشتهاي تازه بدنيا آمده به دريا باشيد و با آرامش و صفاي زندگي در جزيره آشنا شويد.

 ترکيب مجذوب کننده اي از شهرهاي سنتي و مدرن، ميراث آميخته چند فرهنگي، غذا، هنر و معماري متنوع اين کشور را بين المللي ساخته است. با ديدن برجهاي دوقلوي پتروناس حيرت زده خواهيد شد و از زيبايي ايستگاه قديمي قطار محسور شويد. مي توانيد از خريد در مدرنترين مراکز خريد دنيا بهره ببريد يا با چانه زني در بازار شب با بازرگانان اوقات خود را سپري کنيد.

سرزميني با نعمت برخورداري از طبيعت مجذوب کننده که امکانات را براي يک سفر تفريحي چند برابر مي کند. کوه کينابولا که يکي از مرتفع ترين کوههاي آسياي جنوب غربي مي باشد، که تا وسط ابرها امتداد يافته است، و غارهاي مولا که بزرگترين غارهاي دنيا هستند و در جنگلهاي انبوه حاره با حيات وحش طي ميليونها سال آميخته شده است.

مرکر جهانگردي مالزي در امتداد جالان آمپانگ، در منطقه تاريخي که عمارات بزرگ قرار دارد. اين مکان قبلاً دفتر جنگ نيروهاي انگليسي و مقر فرماندهي ژاپني ها در زمان جنگ جهاني دوم بود. همچنين مکاني براي اولين نشست پارلمان مالزي و محلي براي برپايي جشنهاي چندين پادشاه کشور بود.

اين مرکز سهل الوسول ميزبان تسهيلات توريستي بوده. سالن اجتماعات آن بعنوان محلي براي نمايشهاي فرهنگي که نشانه فرهنگ و تنوع نژادي مردم مالزي مي باشد.

براي مسافريني که مايلند ذائقه اي تغيير دهند، رستوران سالن تئاتر سالوما غذاهاي متنوع و خوشمزه اي را تدارک ديده است.

در جوار مرکز توريستي مالزي، رستوران تئاتر سالوما غذاهاي متنوعي تهيه مي نمايد که عطر آن شما را بطرف خود مي کشاند. ميز اطلاعات جهانگردي همه روزه از ساعت 7 صبح الي 10 شب براي اراوه خدمات باز است. و رستوران سالن تئاتر از ساعت 11 صبح الي 12 نيمه شب باز مي باشد.

برج کوالامپور:

اين برج مخابراتي چهارمين برج بلند دنياست که ارتفاع آن 421 متر بوده و در کنار برجهاي پتروناس استوار بنا شده است.  براي ديد منظره بهتر بازديد کنندگان مي توانند به ارتفاع 335 متري برج بروند تا بتوانند از امکانات بيشتري برخوردار شوند. از اين مکان مي شود شهر کوالامپور را در پايين و منطقه حفاظت شده جنگلي وسط شهر را ديد. جنگل حفاظت شده بوکت ناناس که به ريه سبز شهر کوالامپور نيز معروف است درست در کنار برج کوالامپور قرار دارد. اين منطقه دربرگيرنده انواع کونه هاي گياهي و جانوري در مالزي بوده و بازديد کنندگان اين امکان را مي دهد که از حشرات مختلف مانند پروانه هاي رنگي، ميمونها، سنجابها و پرندگان ديدني در محيطي طبيعي استفاده کنند. در بالاي برج کوالامپور رستوران گردان سري آنگاسا قرار دارد.مالزي داراي حکومت سلطنتي مشروطه فدراتيو مي باشد که اسماً توسط بالاترين مرجع قانوني و مجلس مقننه که شامل دو مجلس سنا و شورا مي باشد اداره مي شود؛ تمام ايالات شبه جزيره مالزي داراي قانونگذاران موروثي مي باشند به غير از ايالات ملاکا و پنانگ؛ فرمانداران اين دو ايالت به همراه ايالات صباح و ساراواک در مالزي شرقي توسط دولت مرکزي منصوب شوند. اختيارات فرمانداران ايالات توسط قانون دولت فدرال تعيين مي شود؛ تحت شرايط دولت مرکزي ايالات صباح و ساراواک داراي امتازات ويژه مي باشند، (بعنوان مثال اين ايالات مي توانند در رابطه با قوانين مهاجرت سليقه خود را اعمال نمايند) ايالت صباح داراي 25 راي در مجلس و ايالت ساراواک داراي 28 راي در مجلس مي باشد. در راس حکومت آقاي يانگ دي-پورتوان آگونگ بوده که البته امور دولت در اختيار نخست وزير، آقاي عبدالله ابن احمد بداوي که از 31 اکتبر 2003 انتخاب شده مي باشد.

سيستم قانون گذاري کشور بر اساس قانون مدني انگليس است که قوه مقننه بنا بدستور بالاترين رئيس کشور توسط قوه قضائيه مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد. ولي در مورد قوانين خانوادگي از قانون اسلامي تبعيت مي شود.در اواخر قرن 18 و 19 دولت انگلستان اقدام به تاسيس مستعمرات و کشورهاي تحت الحمايتي در منطقه اي که امروزه مالزي ناميده ميشود نمود که اين مناطق قبلاً توسط ژاپن از سال 1942 تا 1945 تصرف شده بود. در سال 1948 مناطق تحت سلطه انگلستان در شبه جزيره مالي به فدراسيون مالي تبديل گشتند، که در سال 1957 به استقلال رسيدند. کشور مالزي در سال 1963 بعد از اينکه سنگاپور بعنوان يکي از مستعمرات انگلستان و ايالات شرقي صباح و ساراواک واقع در ساحل شمالي جزيره بورنيئو به فدراسيون پيوستند شکل گرفت. تاريخ سالهاي اوليه مالزي توسط اندونزي تخريب شد که سعي در تحت کنترل درآوردن مالزي داشتند، فيليپين ايالات صباح را مطالبه مي کرد و سنگاپور در سال 1965 تصميم به ترک فدراسيون نمود. در طي 22 سال حکومت نخست وزير ماهاتمير محمد (از سال 1981 الي 2003) مالزي موفق شد با تغيير مسير سياستهاي اقتصادي خود از اتکاء به صادرات مواد خام به توسعه ساخت و ساز و ارائه خدمات و جلب توريست گام مثبتي در روند اقتصادي کشور بردارد.

تاريخ کوالامپور از اواخر 1860 زماني که گروهي از معدنچيان و بازرگانان در محل تلاقي دو رود کالانگ و گومبک رسيدند شروع شد. کوالامپور که بصورت اختصار به

در سال 1881 شهر در اثر يک آتش سوزي مهيب و متعاقباً سيل ويرانگري کاملاً نابود شد. که البته اين باعث شد که سکوي جديدي براي احداث و شکوفايي يک شهر جديد ايجاد شود. کلبه هاي قدمي با سقف کنده شده با ساختمانهاي جديد آجر و سنگ جايگزين شدند. با آمدن انگليسي ها ساختمانها با معماري موريسي و ادواردي هم آميخته شدند. تا به امروز خيلي از بناهاي تاريخي کوالامپور وجود دارد که با توجه به ساختار نوين شهر از هنوز گوياي تاريخ منحصر بفرد آن هستند. از قديمي ترين بناهاي شهر شامل بناي سلطان عبدل صمد، مسجد جامک، کليساي مريم مقدس، ايستگاه قطار کوالامپور و ساختمان مديريت خطوط راه آهن مالزي مي باشد. اين بناهي تاريخي در اوايل سالهاي 1900 بنا شد و هنوز سازه اوليه خود را حفظ نموده است. با توجه به اهميت و حفظ ارزش تاريخي اين بناها، بديهي است که اين بناها با توجه به احاطه شدنشان توسط آسمان خراشها زيبايي که افق شهر را دربر گرفته اند کوتاه بنظر مي رسند.

کوالامپور استقلال خود را در 31 اوت سال 1957 بعد از اينکه براي اولين بار پرچم آن در ميدان مرداکا به احتزاز در آمد بدست آورد. در آن زمان کوالامپور بعنوان مرکز استان سلنگار شناخته مي شد ولي شهر تا حدي رشد کرده بود که بعنوان پايتخت محبوب مردم برگزيده شد. از آن به بعد، هيچ چيزي مانع رشد آن نگرديد و اين شهر به عنوان يک مرکز صنعتي و تجاري شناخته شده است.

بسياري از شرکتهاي چند مليتي مانند سيتي بانک،

با بهره گيري از رشد اقتصادي کشورهاي آسيايي در اوايل 1990، کوالامپور مصم شد که به يکي از شهرهاي بزرک آسيايي تبديل گردد. بناي آسمان خراشها و ساختمانهاي عظيم و احداث راه آهن صرفاً براي رفاه حال شهروندان مالزيايي که از مناطق ديگر براي تجربه شهر نشيني به کوالامپور مي آمدند ايجاد شد. اولين آسمان خراش شهر به نام ساختمان دايابومي در حال حاضر زير سايه برجهاي دوقلوي پتروناس قرار گرفته است. در سال 1997 اين دو برج بعنوان بلند ترين برجهاي دنيا معرفي شده بودند. معرفي اين دو برج مرتفع در دنيا حقيقتاً جايگاه کوالامپور را نقشه بالا برده است. آسمان خراشهاي ديگر موجود در کوالامپور عبارتند از مناره تلي کام، مناره

کوالامپور سهم خود از مدرنيزه سازي را برده است ولي هنوز تاريخ و ميراث فرهنگي مرصع خود را حفظ کرده. کشوري آميخه از زبانها، اديان و رسومات مختلف. قسمت اصلي جامعه تشکيل شده از افراد مالايي،چيني و هندي هستند که در حال حاضر به دليل معروف شدن کشور هجوم افراد خارجي به اين کشور زياد شده که اين امر باعث رنگين تر شدن اين شهر بين المللي شده است. معمار، آشپز و فرهنگ اين کشور بيشتر آسيايي بوده که کمي با فرهنگ و رسوم غربي آميخته شده است. با توجه به چند قومي بودن بافت جامعه، مردم کوالامپور از برگزاري انواع جشنها و فستيوالها مانند سال جديد چيني ها، کريسمس و ايام فرهنگي ديگر لذت مي برند. همچنين در مالزي از اواسط جولاي تا اوايل سپتامبر کارنوال حراج بزرگي انجام مي شود.

نيازي به ذکر اين نکته نيست که مالزي راه زيادي را از زماني که صرفاً يک شهر معدني کوچک بود طي نموده است. و پس گذراندن ايام سخت مانند آتش سوزي، سيل، آشوب و تصرف ژاپني ها، مالزي خود را بعنوان يک کشور ثابت قدم و مترقي که داراي فرهنگ و تاريخ غني مي باشد حفظ کرده است.    کشور مالزي در جنوب شرقي آسيا، تشکيل شده از دو سرزمين و 13 استان مي باشد که 11 استان در سرزمين اصلي و 2 استان ديگر در جزيره ساراواک و صبا قرار دارند. سرزمين اصلي شبه جزيره اي است که از شمال با کشور تايلند و از جنوب به سنگاپور متصل بوده و قسمت ديگر آن جزيره بورنيئو است که با يک سوم مرز شمالي کشور اندونزي هم مرز بوده و کشور بروئني در شمال آن واقع شده است. وسعت کل اين کشور 329.750 کيلومتر مربع است که از اين مقدار 328.550 کيلومتر مساحت خاکي و 1.200 کيلومتر آن در محدوده آبي قرار دارد.

اين کشور با جمعيتي بالغ بر 24 ميليون جمعيت مي باشد که 32.6% آنان افراد بين 1 تا 14 سال بوده، 62.6% افراد بين 15 تا 64 سال و 4.7% را افراد بالاي 65 سال تشکيل مي دهند. بنا به اطلاعات آماري مالزي نرخ رشد جمعيت در حدود 1.78% مي باشد که از 4 فرقه اصلي 50.4% مالايي، 23.7% چيني، 11% بومي هاي اوليه و 7.1% را هنديان تشکيل مي دهند.

بدليل موقعيت جغرافيايي که در بين مدار 30 2 شمالي و 30  112 شرقي قراردارد، مالزي داراي آب و هواي استوايي و شرجي بوده که در اواخر بهار بادهاي موسمي جنوب غربي و از اوايل زمستان تا اواخر بهار بادهاي موسمي شمال شرقي در آن مي وزند.